بررسی مقایسه ای روش های تعیین الگوی مکانی مطلق درختان در جنگل (مطالعه موردی: جنگل تحقیقاتی بنه استان فارس)

الگوی مکانی به عنوان یکی از اولین مفاهیم بوم شناسی، معیار مهمی در شناخت تغییرات و پایش جوامع جنگلی به شمار می آید. روشهای مورد استفاده برای این منظور بر مبنای دو راهکار اصلی، یکی آماربرداری صددرصد و دیگری نمونه برداری استوار هستند. استفاده از نقشه درختان بدست آمده از آماربرداری صددرصد، امکان تعیین الگوی مکانی مطلق درختان در جامعه را فراهم می آورد. روشهای تعیین الگوی مکانی مطلق به سه گروه کوادرات، نزدیکترین همسایه و تابع k و مشتقات آن (توابع l و g) تقسیم می شوند. مقایسه این روشها در شرایط یکسان و مطالعه مزایا و معایب آنها و همچنین کاربرد روشهای آماری مناسب برای بررسی صحت نتایج، هدف این پژوهش بود. برای انجام این تحقیق، در جنگل تحقیقاتی بنه استان فارس یک توده جنگلی بنه با مساحت 45 هکتار انتخاب شد و موقعیت مکانی درختان بوسیله سامانه موقعیت یابی جهانی تفاضلی (dgps) مشخص گردید. نتایج نشان داد که الگوی مکانی درختان مورد بررسی، کپه ای هستند. دستاوردهای روشهای مورد مقایسه و آزمون آماری آنها بیانگر توانمندی هر یک از این روشها در تعیین الگوی مکانی مطلق در منطقه مورد مطالعه می باشد. همچنین مقایسه این روشها نشان داد که در مطالعات آینده، با توجه به هدف و امکانات قابل دسترس از هر کدام می توان استفاده کرد.